Concert: Betuws Symfonie Orkest

Zondag 10 december 2017, 15.30u – Keizersgrachtkerk (Keizersgracht 566) in Amsterdam

Onder leiding van dirigent Nicholas Devons spelen we een prachtig programma: Gabriel Fauré – Ouverture Pelléas et Mélisande Dmitri Sjostakovitsj – Pianoconcert nr. 2 Ludwig van Beethoven – Symfonie nr. 7

De soliste is Anne Brackman http://www.annebrackman.com/  Anne is pianiste en fluitiste en op beide instrumenten won ze diverse belangrijke muziekprijzen. Dit jaar ontving Anne als duo met violist Shin Sihan (die ook al eens met ons heeft opgetreden) de Dutch Classical Talent Award. Anne vervolgt haar studie in Wenen bij Prof. Christopher Hinterhuber aan de Universität für Musik und darstellende Kunst Wien.

Kaarten bestellen: voor de voorverkoop (met korting) van kaarten kun je terecht op de website: www.betuwssymfonieorkest.nl

Volg het Betuws Symfonie Orkest ook op Facebook: https://www.facebook.com/Betuwssymfonieorkest.BSO/

Over de muziek:

Pelléas et Mélisande vertelt de tragische geschiedenis van een driehoeksrelatie tegen de achtergrond van een symbolistisch sprookje. Golaud, kleinzoon van koning Arkel, verdwaalt tijdens de jacht in het bos en treft daar het schuchtere meisje Mélisande aan. Haar kwetsbaarheid oefent een grote aantrekkingskracht uit op de prins. Nadat Golaud het meisje naar het kasteel van zijn grootvader heeft gebracht, treft Mélisande Golauds hal[broer Pelléas aan. Tussen Pelléas en Mélisande bloeit spoedig een fatale genegenheid, een dodelijke zielsverwantschap op. Golaud krijgt lucht van hun heimelijke ontmoetingen en doodt zijn broer. Mélisande sterft in het kraambed. Fauré stelde uit de toneelmuziek in 1898 een orkestsuite samen (Prélude, Fileuse, Sicilienne, La mort de Mélisande).

Sjostakovitsj schreef zijn tweede pianoconcert als afstudeerproject voor zijn zoon Maxim, die het op 10 mei 1957 op het conservatorium van Moskou uitvoerde. Aangezien de compositie uitgevoerd moest worden met leerlingen van het conservatorium, kon hij voor de begeleiding een niet al te veel eisende partij schrijven. Deel 2 (voor solist en strijkers) is van een compleet andere wereld dan de lichtvoetige delen 1 en 3.

De Zevende Symfonie in A majeur opus 92 van Ludwig van Beethoven ontstond in de jaren 1811–1812. Na een langzame introductie (zoals in de Eerste), is het eerste deel in de vorm van een sonate geschreven en wordt gedomineerd door levende dansritmes. Het tweede deel in a mineur is “langzaam”, hoewel de markering van het tempo ‘Allegretto’ is; het is daarom alleen langzaam in verhouding tot de andere drie delen. Dit deel werd herhaald tijdens de première en bleef zeer populair. Het derde deel is een scherzo en trio. Het trio is gebaseerd op een hymne van Oostenrijkse monniken en wordt een aantal keren herhaald. Het laatste deel is weer in de vorm van een sonate.